Muzeum zajmuje pomieszczenia bernardyńskiego zespołu klasztornego. Niezwykły jest sam kościół św. Bernardyna ze Sienny, w którym można obejrzeć stałe ekspozycje: „Architektoniczne rzemiosło artystyczne od XII do XX wieku”, oraz piękną Salę Romańską w południowym skrzydle klasztoru.
Prezentowane w muzeum zbiory stanowią przykład rozwoju techniki tworzenia detali architektonicznych, wśród których wyjątkową wartość przedstawiają witraże. Najstarsze z nich pochodzą jeszcze z około 1190 roku, najnowsze powstały w XX wieku.
Zbiory uzupełnia kolekcja kafli i pieców począwszy od wytwarzanych w średniowieczu kafli garnkowych po przemysłowa produkcję współczesną. Znajdujące się na wystawie piece pochodzą z XIX i XX wieku. W zbiorach muzeum znajdują się też przykłady szklarstwa, sztukatorstwa, odlewnictwa, stolarstwa i kamieniarstwa, kowalstwa i ślusarstwa, a także drewniane stropy i malowane plafony. Zespół pobernardyński pochodzi jeszcze z XV w i stanowi najcenniejszy, średniowieczny zabytek Dolnego Śląska, w doskonałym stanie zachowany do czasów obecnych.
Atrakcje wewnątrz
