Mauzoleum Potockich to kamienny grobowiec w stylu neogotyckim, ulokowany na przedpolu parkowym pałacu wilanowskiego, stylem nawiązujący do nagrobka króla Kazimierza Wielkiego. Budowla składa się z masywnego cokołu i baldachimu podtrzymywanego przez cztery lwy z herbami Potockich i Lubomirskich.
Sarkofag został wystawiony z inicjatywy Aleksandra, syna Aleksandry i Stanisława Kostki Potockiego w 1836 r. i stanowi hołd oddany rodzicom. Wśród elementów dekoracyjnych wyróżnia się 16 arkad, na których umieszczono personifikacje cnót przypisywanych panu Stanisławowi, a także odzwierciedlenie jego zainteresowań i dokonań. Znalazły się tu również tablice inskrypcyjne małżonków, herby rodowe oraz ordery Orła Białego, Świętego Stanisława i Legii Honorowej, nadane Potockiemu.
Nagrobek poświęcony Potockim został zaprojektowany przez Henryka Marconiego, a stworzono go z piaskowca szydłowieckiego w latach 1834-1836. Wykonawca projektu był Jakub Tatarkiewicz i Konstanty Hegel.