Ogrody wilanowskie zajmują 45 ha i stanowią efekt rekonstrukcji z lat 50-tych XX wieku. Kompozycja w stylu włoskim i angielskim to połączenie walorów wodnych, nasadzeń roślinnych i małej architektury, tworzących jedno z najpiękniejszych ogrodów w Europie. W kompleksie znajduje się Ogród Kwiatowy, ogród przy Oranżerii, ogród przy północnym skrzydle, park angielski, park angielsko-chiński, neogotycka Brama Mauretańska, budynek pompy i wiele innych.
Ogrody wilanowskie założono jeszcze w XVII wieku, w okresie budowy pałacu. Dwupoziomową część centralną znajdującą się na jednej osi z pałacem zaprojektowano w stylu włoskim, wprowadzając do niej cechy antyczne, barokowe i renesansowe. Na granicy poziomów znajduje się ceglany mur, a obie części łączą dwustronnie umieszczone schodki z dekorowanymi balustradami. Pod schodami umieszczono romantyczną grotę i piwnice. Obecny wygląd ogrodów nie jest zasługą Sobieskiego, ale efektem rozbudowy przez kolejnych właścicieli. W kompozycji istotna jest kolorystyka. Dominują w niej barwy żółte, czerwone i rózgowe, a dopełnieniem jest biel, kolor pomarańczowy i niebieski.
W odrestaurowanym założeniu uwagę przyciągają starannie wypielęgnowane bukszpanowe murki ulokowane na granicach trawników, tworzące piękną geometryczną kompozycję. Uzupełnieniem bukszpanowych alejek są fontanny i klomby kwiatowe. Na niższym tarasie można podziwiać piękny zabytkowy starodrzew przecinany przez dukty prowadzące do Jeziora Wilanowskiego.
Atrakcje wewnątrz
