Neorenesansowy kościół św. Anny w Wilanowie wyróżnia się piękną fasadą z alegorią „Zbawienia” oraz czterema posągami świętych. W jej wnętrzu znajduje się XVII-wieczny obraz „Zwiastowanie NMP”. Na uwagę zasługują też boczne kaplice z zabytkowymi obrazami, posadzka z granitu egipskiego oraz grobowce Potockich. W świątyni wisi kość mamuta, znaleziona podczas prowadzonych w jego rejonie wykopalisk.
Pierwsza drewniana świątynia w okolicy Wilanowa pochodziła jeszcze z XIV wieku i znajdowała się w miejscu obecnego ogrodu pałacowego. Rozbudowa królewskich ogrodów sprawiła, że kościół został przeniesiony w miejsce obecnej lokalizacji, a w 1772 roku, z inicjatywy właściciela Wilanowa, wybudowano niewielką świątynię murowaną. To właśnie w niej pojawił się po raz pierwszy ufundowany przez wnuczkę Czartoryskiego obraz „Zwiastowanie NMP”, który do dziś zdobi ołtarz główny. W 1857 roku kościół rozbudowano w stylu neorenesansowym, dodając mu dwie nawy boczne i dwie wieże-dzwonnice. Wzorem dla nowej świątyni był kościół San Andrea w Mantui.
Bryłę świątyni uzupełniają dwie kaplice: św. Anny oraz NMP – obie wyposażone w piękne obrazy. Znajdujące się w tej drugiej grobowce Potockich zostały przeniesione z kaplicy cmentarnej. Ciekawostką jest podłoga z granitowych tafli przed balustradą prezbiterium. Materiał do jej wykonania pochodzi z kolumny świątyni Pokoju cesarza Hadriana w Rzymie.
Atrakcje wewnątrz
