Cerkiew św. Marii Magdaleny w Warszawie została wybudowana w drugiej połowie XIX wieku według projektu Mikołaja A. Syczewa. Inicjatorami jej utworzenia byli prawosławni mieszkańcy Pragi. Była pierwszą na terenie Warszawy samodzielnie stojącą cerkwią. Dziś w jej wnętrzach można podziwiać wyjątkowe przykłady sztuki sakralnej. Została wpisana do rejestru zabytków.
Cerkiew przetrwała praktycznie w nienaruszonym stanie czasy II wojny światowej. Dziś wnętrze świątyni odkryje przed zwiedzającymi oryginalny wystrój, m.in. zabytkowy trójkondygnacyjny ikonostas ze zdobieniami oraz koliste wizerunki Mojżesza, Dawida, Eliasza i Izaaka z tekstem modlitwy, zdobiące ściany kopuły głównej.
Obok wejścia do cerkwi ustawiono stare dzwony. W 1944 r. Niemcy pocięli je i zdjęli po kawałku z dzwonnicy, chcąc przetopić na pociski. Okazało się jednak, że stop, z którego je wykonano zupełnie się do tego nie nadaje. Kawałki dzwonów porzucone przed cerkwią zespawano, jednak nigdy już nie usłyszymy ich dźwięku.