Ruiny Zamku Tarnowskich znajdują się na zboczu Góry św. Marcina, na wysokości 303 m n.p.m. Twierdza została zbudowana w latach 1328-1331 przez kasztelana krakowskiego Spicymira, doradcy Władysława Łokietka i Kazimierza Wielkiego. Od 2009 r. w drugi weekend czerwca na terenie zamku jest organizowany rycerski „Turniej o grzywnę władyki z Marcińskiej Góry”.
Na przestrzeni wieków zamek był kilkukrotnie rozbudowywany. W połowie XV w. drewnianą zabudowę zastąpiono murowaną, a w kolejnym stuleciu - na rozkaz hetmana Jana Amora Tarnowskiego - przebudowano fortecę w stylu renesansowym. Wokół zamku wzniesiono wówczas także murowano-ziemne fortyfikacje.
Na początku XVIII w. twierdza została opuszczona i stopniowo popadała w stan ruiny. Za zgodą księcia Janusza Aleksandra Sanguszko w połowie XVIII w. część materiału z zamkowych ruin wykorzystano do budowy kościoła przy klasztorze bernardynek w Tarnowie.