Jest to późnobarokowy kościół o bogato ukształtowanej bryle, niemal całkowicie pozbawionej kątów prostych. Zachował się oryginalny wystrój wnętrza, który charakteryzuje się niezwykłą harmonią i elegancją płynnych linii. W świątyni na szczególną uwagę zasługują konfesjonały z 2. poł. XVIII w., ambona, płyta nagrobna Jana z Czerniny z XV w. oraz ozdobne kapitele.
Wnętrza budowli wieńczą, ozdobione stiukową dekoracją, sklepienia żaglaste. Szeroka nawa w formie wydłużonego ośmiokąta, pokryta jest płaską kopułą i mieści sześć ołtarzy bocznych. Wyposażenie świątyni jest przeważnie barokowe w stylu Ludwika XVI. Za ołtarzem głównym z poł. XVIII w. znajdziemy jedną z najcenniejszych rzeźb późnego średniowiecza w Polsce. Jest to płyta nagrobna zmarłego w 1423 r. założyciela miasta - Jana z Czerniny.
Świątynia została wybudowana w 1751 roku na planie prostokąta i jest dziełem Karola Marcina Frantza. Nad wejściem głównym znajduje się portal z kartuszem herbowym Sulima Sułkowskich. W fasadę świątyni została wkomponowana wieża zakończona rokokowym hełmem z poł. XVIII w.