Klasztor Bernardynów w Radomiu mieści się przy dawnym przedmieściu lubelskim. Jego początki datuje się na drugą połowę piętnastego wieku. Wewnątrz możemy podziwiać zabytkowy ołtarz główny, wiele cennych epitafiów, czy też zapierające dech w piersiach sklepienia oraz najstarszy meblarski zabytek miasta – stalle.
Ołtarz główny przedstawia gotycką Pasję: Chrystusa ukrzyżowanego, Matkę Boską i św. Jana Ewangelistę. Oprócz niego w świątyni znajdują się dwa inne ołtarze: pierwszy wykonany w stylu rokoko, a drugi w stylu wczesnobarokowym. Ponadto można tu wsłuchać się w dźwięki organów posiadających neobarokowy prospekt. Ściany kościoła ozdobiono epitafiami i barokowo-klasycystycznymi nagrobkami. Do kościoła przylega Kaplica Matki Bożej, a w niej najcenniejszy zabytek – stalle wykonane w około 1500 roku.
Obecny murowany zespół klasztorny powstał na miejscu poprzedniej drewnianej świątyni. Był budowany etapami, a Bernardyni sami wypalali cegły, z których potem stawiano kompleks. Na początku powstało prezbiterium oraz zakrystia, później stopniowo dobudowywano korpus kościoła oraz skrzydła klasztorne.