Głównym obiektem przemyskiego zespołu klasztornego Franciszkanów jest łączący cechy późnego baroku i klasycyzmu imponujący kościół pw. św. Marii Magdaleny o monumentalnej dwuwieżowej fasadzie z kolumnami. Od XVI wieku przechowywane są tu relikwie patrona miasta, św. Wincentego.
W doskonale zachowanym rokokowym wnętrzu podziwiać można m.in. cudowny Obraz Matki Bożej Niepokalanej, bogato zdobione ołtarze, konfesjonały, prospekt organowy oraz polichromię. Na jednym z fresków widnieje nieistniejący już przemyski ratusz. Uwagę zwracają też niezwykłe rokokowe rzeźby, które wieńczą balustradę prowadzących do kościoła schodów.
Franciszkanie pojawili się w Przemyślu już w I połowie XIII wieku. Fundatorami zbudowanego w latach 1754-1780 zespołu klasztornego byli biskup Wacław Sierakowski, wojewoda kijowski Franciszek Potocki oraz Sebastian i Wawrzyniec Morscy.
Zaprojektowany przez Walentego Haltmana kościół pw. św. Marii Magdaleny wzniesiono na kanwie murów poprzedniej świątyni, a po pożarze z 1846 roku przebudowano. Swój wspaniały wystrój kościół zawdzięcza w dużej mierze znakomitym lwowskim artystom, m.in. Piotrowi Polejowskiemu i Stanisławowi Stroińskiemu.