Kościół św. Antoniego z Padwy

Kościół św. Antoniego z Padwy stanowi część warownego zespołu klasztornego Reformatów w Przemyślu. Jego charakterystyczna neorenesansowa fasada z czerwonej cegły jest efektem XIX-wiecznej renowacji. Wewnątrz zobaczyć można m.in. rokokowe ołtarze, XVIII-wieczny krucyfiks dłuta Tomasza Huttera, oraz freski Stanisława Stroińskiego.

Ufundowany przez Hermenelausa Tyrawskiego zespół kościelno-klasztorny powstał w latach 1641- 1664 na miejscu drewnianej świątyni spalonej podczas najazdu Rakoczego. W II połowie XVII wieku dzięki staraniom Andrzeja Maksymiliana Fredry otoczono go murem z otworami strzelniczymi i czterema basztami. Pełnił funkcję barbakanu dla znajdującej się tu kiedyś Bramy Lwowskiej.

Jednonawowy kościół połączony jest z obszernymi zabudowaniami klasztornymi. W jego podziemiach spoczywa Andrzej Maksymilian Fredro. Obok znajduje się baszta będąca pozostałością dawnych umocnień. Przy murze zwraca uwagę pomnik bohaterskiego gwardiana, ojca Szykowskiego, który w 1672 roku na czele przemyskich mieszczan rozgromił zagrażających miastu Tatarów.