Kościół Bożego Ciała to druga pod względem wielkości po katedrze budowla sakralna Poznania. Gotycka świątynia wzniesiona w oddaleniu od murów miejskich z fundacji Władysława Jagiełły była siedzibą karmelitów trzewiczkowych. Stanęła w miejscu, gdzie według legendy odnaleziono sprofanowane przez Żydów hostie. Halowa, strzelista budowla ma ciekawą architekturę. Jej wnętrze oraz fasada nosi wyraźne ślady barokowej przebudowy.
Kościół Bożego Ciała został ufundowany przez Władysława Jagiełłę. Po zwycięstwie pod Grunwaldem król przybył tu z pielgrzymką idąc pieszo z podpoznańskich Pobiedzisk. Stoi w miejscu, gdzie miały zostać odnalezione sprofanowane przez Żydów hostie. Legendę o tym wydarzeniu przedstawia barokowy ołtarzyk z czterema brązowymi tablicami.
Kościół ma budowę halową. Wspiera się na wysokich skarpach, które sięgają aż do gzymsu. Taka konstrukcja była wynikiem budowy na podmokłym, zalewowym terenie nad Wartą. Z boku nawy głównej wznosi się przysadzista wieża. Nawy boczne i prezbiterium nakryte są sklepieniami gotyckimi, zaś nawa główna sklepieniem barokowym, które odbudowano po pożarze w XVII wieku.
Wewnątrz świątyni znajduje się monumentalny, późnobarokowy ołtarz autorstwa Pompeo Ferrarego. Dominuje w nim scena Ostatniej Wieczerzy. Ten sam malarz wykonał polichromię w znajdującej się przy prezbiterium kaplicy Matki Bożej Szkaplerznej.
Atrakcje wewnątrz
