Biblioteka Raczyńskich to największa biblioteka Wielkopolski. Jej tradycje sięgają lat dwudziestych XIX wieku. Jej reprezentacyjny, klasycystyczny budynek zaliczany jest do najbardziej rozpoznawalnych zabytków Poznania. Oprócz biblioteki znajdują się tu także sale wystawowe.
Fundatorem Biblioteki był hrabia Edward Raczyński. W latach 1822- 1828 francuscy architekci zaprojektowali wzorowany na Luwrze gmach. Klasycystyczna budowla ma monumentalną fasadę z umieszczonymi na wysokim, boniowanym cokole 24 korynckimi kolumnami, loggią oraz trójkątnym tympanonem. Przed budynkiem stoi fontanna, będąca jednocześnie pomnikiem greckiej bogini zdrowia Higiei. Była to jedna ze studni dawnego wodociągu miejskiego ufundowanego przez Raczyńskiego.
Zaczątkiem biblioteki były zbiory Raczyńskiego. Zachęcał on do przekazywania książek innych donatorów. Niestety duża część tej kolekcji spłonęła podczas II wojny światowej. Po wojnie rozpoczęto ponowne gromadzenie zbiorów. Rozrosły się one tak bardzo, że w 2014 do historycznego budynku dobudowano nowoczesne skrzydło z przeznaczeniem na przechowywanie i udostępnianie księgozbioru.