Zespół klasztorny jest jednym z największych obiektów sakralnych na świecie, uważanym za arcydzieło śląskiego baroku. Do zwiedzania udostępniona jest sala książęca, kościół klasztorny NMP, jadalnia opata i refektarz letni, a do przygotowywana jest też biblioteka. W pomieszczeniach można obejrzeć wystawy poświęcone m.in. dziejom cukrownictwa i śląskiej sztuce nagrobnej.
Kompleks ma powierzchnię 2,5 razy większą od zamku na Wawelu i najdłuższą 223-metrową fasadę barokową w Europie. W skład zespołu klasztornego wchodzą: bazylika wniebowzięcia NMP pochodząca z I połowy XIV wieku, klasztor, pałac opatów z XVII-XVIII wieku, kościół św. Jakuba, zabudowania gospodarcze. Pałac opata kryje w swoim wnętrzu aż 300 pomieszczeń.
Zakon cystersów został sprowadzony do Lubiąża w XII wieku przez księcia Bolesława Wysokiego. Klasztor - dzięki książęcej hojności - stał się jednym z większych posiadaczy ziemskich na Dolnym Śląsku. Znany z ascetycznego życia i monumentalnych budowli zakon gościł w klasztorze do 1810 roku. Po sekularyzacji Prusacy wywieźli ponad 500 cennych obrazów, bogaty księgozbiór, wiele cennych rzeźb, monet i instrumentów muzycznych. Budynki przeznaczono na szpital dla umysłowo chorych, a w czasie wojny - na zakład produkcji części do rakiet. Obecne opactwem opiekuje się Fundacja Lubiąż, która do dziś nadzoruje prace konserwatorskie.
Atrakcje wewnątrz
