Muzeum mieści się w zabytkowym XVIII-wiecznym spichlerzu. Zgromadzone zbiory prezentują wielonarodową spuściznę kresów. Można tu zapoznać się z dziejami ziemi lubaczowskiej oraz lokalną kulturą ludową, a także zobaczyć dzieła sztuki sakralnej związanej z katolicyzmem obrządku łacińskiego, bizantyjsko-ukraińskiego oraz judaizmem. Jest tu również kolekcja reprezentacyjnych i epitafijnych portretów sarmackich, XIX-wiecznej grafiki oraz bogaty i cenny zbiór polskiego rysunku współczesnego. Eksponaty przechowywane są w dziale historycznym, archeologicznym, artystycznym, etnograficznym i budownictwa drewnianego, oraz bibliotecznym.
Placówka powstała w 1958 roku jako Społeczne Muzeum Regionalne, dzięki staraniom społecznika i pedagoga Włodzimierza Czerneckiego. W 1967 roku została przejęta przez Polskie Towarzystwo Turystyczno-Krajoznawcze. W 1981 roku muzeum zostało upaństwowione, a pięć lat później przeniesione do obecnej siedziby. Organizuje wystawy czasowe, prowadzi działalność edukacyjną i wydawniczą.
Oddziałem muzeum jest zespół cerkiewny w Radrużu.