Zamek w Liwie został wzniesiony na przełomie XIV i XV wieku na lewym brzegu rzeki Liwiec. Wybudowano go na sztucznej wyspie pośród podmokłych i bagnistych terenów. Bronił przeprawy przez rzekę, która w przeszłości wyznaczała granicę polsko-litewską. Do zwiedzania udostępniona została wieża bramna oraz sale w odrestaurowanym dworze. Zachowały się również gotyckie piwnice dawnego Domu Dużego oraz część otaczających go murów.
Był dwukrotnie przebudowywany - przez księżnę Annę Mazowiecką oraz królową Bonę Sforę, której zawdzięcza okres swojej świetności. Podczas najazdów szwedzkich pod koniec XVII i na początku XVIII wieku został w większości zniszczony. Warowni już nigdy nie odbudowano.
Pod koniec XVIII wieku na ruinach zamku powstał murowany barokowy dwór, który przylegał do ceglanej, zamkowej wieży. Obecnie mieści się w nim siedziba Muzeum Zbrojownia, które posiada niezwykle bogaty zbiór broni białej, palnej i drzewcowej z okresu między XV a XX wiekiem.
Podczas II wojny światowej zamek uniknął rozbiórki dzięki celowemu wprowadzeniu w błąd niemieckich okupantów, co do krzyżackiego pochodzenia zamku przez archeologa Otto Warpechowskiego. Prace renowacyjne podjęte przez Niemców zostały przerwane w 1944 roku, kiedy na jaw wyszła prawda historyczna.
Atrakcje wewnątrz
