Synagoga Izaaka Jakubowicza, znana również jako Synagoga Ajzyka została wybudowana w XVII wieku, jej nazwa pochodzi od imienia fundatora. Budowlę w stylu późnobarokowym wzniesiono na planie prostokąta. Bogato zdobione wnętrze przyciąga uwagę kolebkowym sklepieniem z lunetami, renesansowymi arkadami i polichromią. Synagogę wpisano do rejestru zabytków.
Dekoracyjnie obramowane polichromie z tekstami liturgicznymi znajdują się m.in. na ścianie sali głównej. W babińcu, kruchcie przeznaczonej dla pań wymalowano polichromie na zamówienie bogatych kobiet, uczęszczających do synagogi. To jeden z niewielu zachowanych w Polsce przykładów takich zdobień.
Zgodnie z legendą Izaakowi przyśnił się skarb zakopany pod mostem w Pradze. Wyruszył więc, by go odnaleźć, gdy dotarł na miejsce dostęp do mostu uniemożliwił mu oddział żołnierzy. Jeden z wojaków opowiedział mu swój sen o skarbie ukrytym w piecu Ajzyka Jakubowicza. Izaak wrócił do domu, rozebrał piec, znalazł wielki skarb i wybudował synagogę.