Kopiec Wandy to jeden z pięciu krakowskich kopców. Jest uznawany za miejsce pochówku legendarnej księżniczki Wandy, córki księcia Kraka, która rzuciła się do Wisły, aby nie narażać mieszkańców Krakowa na zemstę niemieckiego księcia, którego zaloty odrzuciła. Kopiec jest zwieńczony marmurowym pomnikiem autorstwa Jana Matejki, przedstawiającym kądzielę i miecz oraz napisem “Wanda”.
Kopiec znajduje się na wysokości 238 m n.p.m., a jego wysokość sięga 14 m. U podstawy jego średnica waha się między 45 a 50 m, natomiast przy ściętym poziomo szczycie wynosi około 9 m. Kopiec został usypany najprawdopodobniej w VII-VIII w., ale pierwsze wzmianki o nim pochodzą z XIII w.
Jako ciekawostkę warto wspomnieć, że ze szczytu kopca 4 listopada i 6 lutego widać słońce zachodzące dokładnie nad Kopcem Kraka. Z kolei ze szczytu Kraka 2 maja i 10 sierpnia widać słońce wschodzące dokładnie nad Kopcem Wandy. Daty te odnoszą się do słowiańskich wiosennych i jesiennych Dziadów, święta Peruna i Gromnicy.