Katedra w Kamieniu Pomorskim

Konkatedra Najświętszej Marii Panny, św. Jana Chrzciciela i św. Faustyna biskupa w Kamieniu Pomorskim wzniesiona została w średniowieczu w stylach romańskim i gotyckim. Do najważniejszych zachowanych elementów katedry należą: ołtarz główny, barokowe organy kamieńskie, tron arcybiskupi, ambona, chrzcielnica, sklepienie, kaplica z obrazem Pana Jezusa Brzozdowieckiego, droga krzyżowa i wirydarz z krużgankami.

Konkatedra w Kamieniu Pomorskim została ufundowana w 1176 przez księcia pomorskiego Kazimierza I. Budowę kościoła ukończono w XV wieku. Jest to ceglana romańsko-gotycka trójnawowa bazylika. W 1934 roku dobudowano masywny neogotycki blok wieżowy. Zwieńczony jest on hełmem czterospadowym, z krzyżem łacińskim na szczycie.

Świątynia powstała jako katedra rzymskokatolicka. W latach 1544-1648 była to katedra luterańska, w okresie 1544-1812 miała tu siedzibę kapituła luterańska. W latach 1817-1945 utworzono tu kościół parafialny Pruskiego Kościoła Unijnego. Po drugiej wojnie światowej znów kościół rzymskokatolicki, pierwotnie parafialny, a od 1972 roku konkatedra.