Pawilon źródła Charlotty

Pijalnia Charlotta przez mieszkańców Jedliny Zdroju bywa nazywana grzybkiem, z uwagi na jej charakterystyczny, ośmiokątny kształt i kopulasty dach. Ulokowany w centrum Placu Zdrojowego po około 70-ciu latach pawilon znów pełni funkcję pijalni wód leczniczych odkrytych tu jeszcze w XVIII wieku, wspomagając leczenie schorzeń układu oddechowego oraz chorób stawów.

Historia wód leczniczych w Jedlinie sięga jeszcze 1607 roku, chociaż pierwszy formalny opis walorów zdrowotnych został opisany wiek później przez świdnickiego lekarza Georga Jachmanna. W 1785 roku funkcjonowało siedem źródeł leczniczych, dostarczających wodę rurami do jednego pawilonu z ukrytą w nim studnią.

Swoje dzisiejsze imię studnia zawdzięcza pierwszej właścicielce Charlotcie, która w 1837 roku zyskała konkurentkę Elizę. Pawilon wówczas rozbudowano wzbogacając go o halę spacerową. W tej postaci pijalnia funkcjonowała do 1945 roku, kiedy to zaprzestano eksploatacji źródeł, a wodę do uzdrowiska dowożono ze Szczawnicy Zdroju. W 2003 roku dokonano dwóch nowych odwiertów, w 2005 rozpoczęto ich eksploatację, a rok później odbudowano pawilon pijalni. Dziś budynek klimatem odzwierciedla ten z XVIII wieku.