Monaster św. Onufrego

Położony wśród nadbużańskich łąk monaster to idealne miejsce na spacer i zwiedzanie pięknych kaplic leżących poza głównymi zabudowaniami. Serce stanowi cerkiew pw. św. Onufrego z wyjątkowo cennymi ikonami, z których najważniejsza pochodzi z XV wieku. Ikona zawiera relikwię św. Onufrego umieszczoną w wydrążonym otworze.

W bezpośredniej okolicy znajduje się kaplica pw. Zaśnięcia NMP, a nieco dalej kaplica pw. Św. Ducha. Na sąsiednim, prawym brzegu Bugu można zobaczyć trzecią kaplicę drewnianą i pustelnie zakonników. W sąsiedztwie monastyru znajduje się obelisk upamiętniający ofiary unii brzeskiej z 1596 r. W tym właśnie roku diecezja chełmska przeszła na katolicyzm, zachowując jednocześnie wschodni obrządek religijny. Pomimo tej zmiany klasztor funkcjonował, jako prawosławny jeszcze w XVIII w., a po II wojnie światowej był jedynym w Polsce męskim prawosławnym zgromadzeniem zakonnym. Legenda mówi, że miejsce ulokowania monasteru wskazała płynąca rzeką ikona św. Onufrego. Ciekawa historia wiąże się też z ikoną patrona, która została skradziona w 1990 r. i odzyskana przez zakonników za wysoki okup.

24 i 25 czerwca na Dzień Świętego Onufrego do klasztoru przybywają tysiące wiernych, aby uczestniczyć w nabożeństwie i nocnym czuwaniu w cerkwi około 3 rano, a następnie w procesji wędrującej przez nadbużańskie łąki z setkami świec.