Mury obronne

Gorzowskie mury obronne to zachowany do czasów obecnych fragment średniowiecznych obwarowań o długości 130,19 m i średniej wysokości 4,5 m. W odrestaurowanym fragmencie można zobaczyć cztery oryginalne baszty łupinowe, wysunięte do przodu przed linię murów i mające formę prostokątów.

Za okres powstania gorzowskich murów miejskich uważa się XIII i XIV wiek. Mury zostały wzniesione na kamiennej podwalinie, a całość konstrukcji wykonano zarówno z kamienia, jak i z cegły. U podstawy mury mają około 90-140 cm grubości, nieco zwężając się ku górze gdzie ich grubość wynosi 80-110 cm. Pierwotnie baszty murów miały po trzy kondygnacje. Do dziś nie przetrwały ich stropy, a dolne poziomy zostały zamurowane. W zachowanych fragmentach nie istnieją żadne ślady wskazujące na ich późniejszą przebudowę.

Pierwotne założenie miało charakter gotycki i było dostosowane do obrony przed używaną w tamtym okresie bronią miotającą. W przeszłości wzdłuż murów biegła również fosa, która obecnie jest zasypana, a w miejscu jej istnienia znajduje się skwer miejski. Dokumenty i ryciny wskazują, że rozbiórkę murów rozpoczęto na przełomie XVIII i XIX wieku, a bramy miejskie zostały zburzone w 1828 roku. Ostatnia rozbiórka miała miejsce w 1929 roku.