Sanktuarium w Czerwińsku

Sanktuarium Matki Bożej Pocieszenia w Czerwińsku nad Wisłą, nazywane jest również Bazyliką Zwiastowania Najświętszej Marii Panny. Kamienny klasztor został wybudowany w pierwszej połowie XII wieku jako kościół z dwiema wieżami, co świadczyło o dużym znaczeniu świątyni. Zachowane w jego wnętrzu freski z XIII wieku, są największym zbiorem malowideł romańskich w Polsce.

Nie ocalał pierwotny wygląd bazyliki, ze względu na jej burzliwą historię oraz pożar z początków XIV wieku, który oszczędził jedynie mury. Ponadto na przestrzeni stuleci, wraz z rosnącym znaczeniem kościoła, sanktuarium było przebudowywane, w wyniku czego zyskało cechy gotyckie i barokowe.

W 1612 roku w kościele został umieszczony obraz Matki Bożej, namalowany przez Łukasza z Łowicza na wzór cudownego obrazu Matki Bożej Śnieżnej z rzymskiej bazyliki Santa Maria Maggiore. Do czerwińskiego obrazu, który w 1648 roku został ogłoszony jako cudowny, pielgrzymowali królowie z prośbą o łaskę i pomoc. Jednym z nich był król Władysław IV, który pozostawił wotum „Bliski śmierci - zdrowie otrzymał”.

W wyniku prac konserwatorskich z początku XX wieku, zrekonstruowano elewację oraz wieże kościoła, wtedy odkryto też romańskie freski. Cennym zabytkiem jest również bogato zdobiony romański portal główny z pierwszej połowy XII wieku, który w dużym stopniu został odtworzony. W bazylice można także podziwiać pochodzące z XV wieku freski gotyckie.

Od 1923 roku opiekę nad sanktuarium sprawują salezjanie.