Rezydencja jest dawną siedzibą dynastii Wittelsbachów, której przedstawiciele panowali w krajach niemieckich, zasiadali też na tronie Niemiec. Kompleks Rezydencji to powstające w okresie od XVI do XIX w. obiekty, które obecnie zgrupowane są wokół dziesięciu dziedzińców. Od 1920 r. Rezydencja pełni głównie funkcje muzealne i reprezentacyjne – obecnie działa tu Muzeum Rezydencji, dysponujące 130 przestrzeniami wystawienniczymi.
Zwiedzającym udostępniono m.in. Komnaty Elektorskie (wielka kolekcja europejskiej, chińskiej i japońskiej porcelany z okresu XIV-XIX w., obrazy Bernarda Belotta), Bogate Pokoje (8 rokokowych komnat), Sale Nibelungów (malowidła ścienne ilustrujące „Pieśń o Nibelungach”), Skarbiec, Teatr Cuvilliésa (29 stycznia 1781 r. odbyła się tu światowa prapremiera opery „Idomeneo” Amadeusza Mozarta) czy Państwowe Zbiory Sztuki Egipskiej, w których znajduje się m.in. posąg Amenemhata III z ok. 1800 r. p.n.e. oraz datowana na 1575 r. p.n.e. złocona maska trumienna królowej Satdjehuti-Satibu.
Koligacjom rodzinnym Wittelsbachów Muzeum Rezydencji zawdzięcza bogaty zbiór poloników, które pochodzą z darów oraz posagów polskich księżniczek – Anny Katarzyny Konstancji Wazy, Teresy Kunegundy Sobieskiej, Ludwiki Karoliny Radziwiłł oraz Teresy Lubomirskiej. Eksponowany jest m.in. bursztynowy kałamarz i kryształowa misa z zestawu do mycia rąk Zygmunta III Wazy oraz arras z herbem Anny Katarzyny Konstancji Wazy.
