Theatinerkirche to kościół zakonu teatynów, których sprowadzono do Bawarii w poł. XVII w. Klasztor i kościół powstały z inicjatywy Ferdynanda Marii Wittelsbacha i jego małżonki Henrietty Adelajdy jako wotum dziękczynne za narodziny następcy, przyszłego księcia-elektora Maksymiliana II Emanuela. Budowę prowadzono w latach 1663-1690.
Projekt świątyni został zamówiony u bolońskiego architekta Agostino Barellego, a budowę nadzorował teatyn, ojciec Antonio Spinelli. Theatinerkirche był wzorowany na kościele St. Andrea della Valle w Rzymie – macierzystej świątyni teatynów. Zachowany do dzisiaj, rokokowy kształt fasady to zasługa przebudowy z lat 1765–1768, którą przeprowadził nadworny architekt Wittelsbachów, François de Cuvilliés Starszy.
W krypcie kościoła, podobnie jak w kościele św. Michała i katedrze Najświętszej Marii Panny, znajdują się groby rodu Wittelsbachów, w tym m.in. Świętego Cesarza Rzymskiego Karola VII Bawarskiego (zm. w 1745 r.).