Qolla l-Bajda to bateria artyleryjska wzniesiona przez joannitów w latach 1715-1716. Budowla obserwacyjno-obronna zachowała swój dawny wygląd aż do lat 70. XX wieku, kiedy zorganizowano w niej dyskotekę. Adaptacja do nowych funkcji związana była z licznymi przekształceniami w architekturze obiektu. Obecnie budynek jest opuszczony.
Bateria Qolla l-Bajda jest najdalej wysuniętą na północ, w stronę Sycylii, fortyfikacją Wysp Maltańskich. Swoją nazwę (można ją przetłumaczyć jako Biały Pagór) zapożyczyła od pobliskiego wzniesienia. Zaprojektowali ją dwaj inżynierowie wojskowi – Jacques de Camus d'Arginy i Bernard de Fontet. Pierwotnie była uzbrojona w sześć, a od 1770 r. w cztery działa 6-funtowe oraz 276 kul okrągłych i 60 kartaczy.
Qolla l-Bajda to obecnie jedyny zachowany element dawnego łańcucha fortyfikacji, które strzegły zatok tej części wyspy przed atakami tureckimi i berberyjskimi. Pozostałe wieże i baterie zostały zburzone lub rozebrane w celu odzyskania budulca.
Atrakcje wewnątrz
