Zabytkowa mozaika zdobi podłogę cerkwi św. Jerzego. Odkryto ją w 1884 r. podczas budowy nowej świątyni. Przedstawia mapę Bliskiego Wschodu z okresu bizantyjskiego. Została ułożona w VI w., co czyni ją najstarszą zachowaną mapą mozaikową.
Mapa przedstawia obszar od Libanu po Deltę Nilu oraz od wybrzeża Morza Śródziemnego aż po Pustynię Syryjską. Łącznie zostało na niej oznaczonych 150 lokalizacji, m.in. Jerycho i Betlejem Ważnym elementem mozaiki jest szczegółowe przedstawienie Jerozolimy i jej poszczególnych budowli, w tym Bramy Damasceńskiej, Bazyliki Bożego Grobu czy Cytadeli Dawida. Mapa była wielokrotnie wykorzystywana przez archeologów do odnajdywania lokalizacji miejsc biblijnych.
Pierwotnie mozaika mierzyła 21 m długości i 7 m szerokości. Mapa, którą możemy oglądać współcześnie jest mniejsza, mierzy 16 m długości i 5 m szerokości.