Katedra Świętej Trójcy

Sobór Świętej Trójcy jest katedrą rosyjskiego kościoła prawosławnego w Jerozolimie. Jest to XIX wieczna cerkiew, której architektura nawiązuje do tradycji budownictwa z półwyspu Athos. Budowlę na planie krzyża nakrywa 7 kopuł o różnej wielkości.  Wewnątrz można zobaczyć drewniany ikonostas oraz polichromie przedstawiające świętych.

Cerkiew została wybudowana w latach 1860- 1863 po utworzeniu misji rosyjskiego kościoła prawosławnego w Jerozolimie. Początkowo jej patronem miał być Aleksander Newski, ale ostatecznie zdecydowano o nadaniu wezwania Świętej Trójcy. W końcu XIX wieku wnętrze otrzymało polichromie przedstawiające świętych oraz sceny biblijne. Zachowały się one do dziś. 

Cerkiew miała w zamyśle być kopią najstarszych świątyń z Półwyspu Athos w Grecji. Do jej bryły dodano jednak elementy neoklasycystyczne i neorenesansowe. Kopuły osadzone są na wysokich bębnach z półokrągłymi oknami. Do głównego korpusu soboru przylega kwadratowa dzwonnica nakryta kopułą. Wnętrze utrzymane jest w pastelowych barwach. Polichromie wzorowane są na malarstwie zachodnim i odbiegają znacznie od prawosławnego kanonu.