Bazylika Zaśnięcia Najświętszej Maryi Panny

Bazylika Zaśnięcia Najświętszej Maryi Panny w Jerozolimie to kościół i opactwo benedyktynów, znajdujące się na wzniesieniu, tuż za murami Starego Miasta. Obszar był uznawany za święty już we wczesnym chrześcijaństwie, jako domniemane miejsce zaśnięcia i wniebowzięcia Maryi, matki Jezusa. Bazylika Zaśnięcia Najświętszej Maryi Panny jest miejscem często odwiedzanym przez pielgrzymów i mieszkańców Jerozolimy.

Pierwszą bizantyjską świątynię wybudowano w tym miejscu w V wieku n.e. Bazylika Hagia Sion została zniszczona w 614 roku, kiedy Jerozolima została zdobyta przez Persów. W XII wieku postawiono kościół Świętej Marii z Góry Syjon, który także został zburzony. Dopiero w 1910 roku, na polecenie Wilhelma II, utworzono tutaj opactwo i obecny kościół. 

Świątynia jest przykładem architektury neoromańskiej, a jej projekt był wzorowany na planach katedry w Akwizgranie. Wewnątrz znajduje się mozaika ukazująca Maryję z dzieciątkiem Jezus, poniżej turyści mogą podziwiać wizerunki 12 proroków. Bazylika posiada także 6 kaplic i podziemną kryptę, gdzie umieszczono naturalnej wielkości figurę Matki Boskiej, wykonaną z drewna.