Księga z Kells to manuskrypt pochodzący z około 800 r. Znana jest także pod nazwami Ewangeliarz z Kells lub Ewangeliarz św. Kolumby. Księga jest bogato iluminowana i uznawana za jeden z najważniejszych zabytków irlandzkiego chrześcijaństwa, a także za jeden z najpiękniejszych średniowiecznych manuskryptów. Obecnie znajduje się w Trinity College Library w Dublinie, gdzie wystawiane są dwa z czterech tomów naraz - jeden przedstawia ilustracje, a drugi pokazuje typowe strony tekstowe.
Manuskrypt zawiera cztery Ewangelie Nowego Testamentu wraz z komentarzami i notami wstępnymi. Zdobienia łączą w sobie tradycyjną chrześcijańską ikonografię z motywami charakterystycznymi dla sztuki wyspiarskiej. Można tu odnaleźć symboliczne liczby ludzi, zwierząt i mitycznych bestii, przeplatające się z celtyckimi węzłami i wzorami w żywych kolorach.
Ewangeliarz najprawdopodobniej powstał w klasztorze na wyspie Iona. Swoją nazwę wziął od Opactwa w Kells, w którym był przechowywany aż do XVII w.