Hore Abbey to ruiny klasztoru cysterskiego pochodzące z XIII wieku. Znajdują się u podnóża Rock of Cashel – zespołu średniowiecznych budowli sakralno-obronnych wzniesionego na stromym wapiennym wzgórzu w mieście Cashel. Opactwo było ostatnią przed reformacją fundacją cystersów w Irlandii.
Klasztor został założony w 1266 roku przez zakon benedyktynów i poświęcony Najświętszej Maryi. W 1272 roku arcybiskup David MacCearbhaill przekazał go cystersom. Legenda głosi, że uczynił to po tym, jak przyśniło mu się, że benedyktyni planują go zabić. Następnie sam wstąpił do zakonu cystersów. W 1540 roku, na mocy uchwały parlamentu o konfiskacie dóbr klasztorów, Hore Abbey został przekazany rodzinie Butlerów, a w 1561 roku jego właścicielem stał się hrabia Sussex.
Nazwa „Hore” najprawdopodobniej wywodzi się od irlandzkiego słowa "Iubhair", co oznacza drzewo cisowe. Inna teoria sugeruje, że nazwa odnosi się do szarego koloru habitów, które nosili mnisi.