Obiekt powstał w latach 1547-1550. Jest najstarszą monumentalną fontanną w Paryżu. Prezentuje nowy styl francuskiego renesansu. Fontanna posiada liczne zdobienia dłuta Jeana Gujona, jednego z pierwszych francuskich artystów czerpiących inspirację z rzeźby starożytnego Rzymu.
Obiekt powstał w celu upamiętnienia uroczystego wejścia króla Henryka II do Paryża w 1549 roku. Mimo, iż stanął obok Cmentarza Świętych Niewiniątek, to z uwagi na swój styl inspirowany nimfeum starożytnego Rzymu, początkowo nazywał się Fontanną Nimf.
W związku z likwidacją pobliskich cmentarzy w 1787 roku fontanna została przeznaczona do zniszczenia. Dzięki wysiłkom pisarza, Quatremere de Quincy, który nawoływał do zachowania „arcydzieła francuskiej rzeźby” została jedynie przemieszczona na środek rynku.
W 1858 roku ponownie przeniesiono ją do obecnej lokalizacji – na skromny cokół pośrodku placu.
Atrakcje wewnątrz
