Późnogotycka Wieża św. Jakuba w Paryżu to wieża kościelna z dzwonnicą, która jest ostatnim zachowanym fragmentem dawnego gotyckiego kościoła św. Jakuba. Architekturę wieży cechuje flandryjski styl gotyku płomienistego. Powstała na planie kwadratu, a jej wysokość osiąga 52 m. Posiada rzeźbiarskie dekoracje geometryczne oraz postacie świętych.
Kościół św. Jakuba powstał w X wieku przy szlaku pielgrzymkowym św. Jakuba, prowadzącym do Santiago de Compostela. W XV wieku nastąpiła przebudowa świątyni , która została sfinansowana przez cech rzeźników i była często nazywana kościołem św. Jakuba od rzeźników. Innym dobroczyńcą kościoła był Nicolas Flamel.
Dzwonnicę dobudowano w XVI wieku i ona jako jedyna zachowała się do czasów współczesnych. Pozostała część kościoła została wyburzona w czasie Wielkiej Rewolucji Francuskiej. Na przestrzeni dziejów podejmowano próby odbudowy kościoła św. Jakuba: w czasach II Cesarstwa oraz w XXI wieku. Jednak żaden z tych planów nie został zrealizowany.