Dzielnica żydowska w Trebicu to jedyny, poza terenem Izraela samodzielny zabytek wpisany na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO. Do dziś zachowały się 123 oryginalne domy budowane między XVII, a początkiem XX wieku. Stoją one przy wąskich, krętych uliczkach, mają werandy oraz przechodnie pasaże. W obrębie dzielnicy zachował się także kirkut, dwie synagogi, dom rabina, przytułek, szkoła i szpital.
Żydzi zaczęli się osiedlać w Trebicu już w XII wieku. Początkowo mieszkali razem ze swoimi chrześcijańskimi sąsiadami. Od XVII wieku datuje się stopniowe spychanie Żydów do ich własnej dzielnicy. Znajdowała się ona na drugim brzegu Igławy i nosiła nazwę Zamoście. Niewielki obszar wymuszał gęstą zabudowę oraz projektowanie wąskich uliczek. Zachowały się one w dużym stopniu do dziś.
Większość Żydów z Trebica zginęła podczas II wojny światowej. Dzielnicy nie dosięgło jednak zniszczenie. Planowano ją wyburzyć w latach siedemdziesiątych XX wieku, ale udało się ocalić ten unikany w skali Europy przykład zabudowy za sprawą protestów konserwatorów i historyków sztuki. Do dziś w wąskich uliczkach, na odrzwiach domów można zobaczyć ślady po mezuzach. Na starym kirkucie porastają mchem przewracające się macewy, a w Synagodze Tylnej można podziwiać zachowane malowidła ścienne i obejrzeć wystawę poświęconą historii dzielnicy.
Atrakcje wewnątrz
