Igławskie podziemia ciągną się pod niemal całym miastem. Powstawały one około XIV wieku przez łączenie korytarzami piętrowych piwnic domów kupieckich. Powstały w ten sposób labirynt miał około 25 kilometrów długości. Dziś jego część udostępniana jest jako trasa podziemna.
Podziemia nazywane czasem katakumbami budowane były z przeznaczeniem na magazyny żywności oraz piwa. Powstawały przede wszystkim w okresie średniowiecza. W czasie II wojny światowej piwnice przejęli Niemcy i stworzyli w nich magazyny wojskowe. Turyści pojawili się w podziemiach już w okresie międzywojennym. Otwarte były także w latach 1949- 1969. Jednak w 1969 roku grunt zaczął osiadać, co spowodowało konieczność zamknięcia trasy i umocnienia konstrukcji. Duża część korytarzy została wtedy zabetonowana. Trasę otwarto dopiero w 1990 roku.
Trasa prowadzi zarówno przez murowane piwnice, jak i drążone w skałach korytarze. Jej atrakcją są tak zwane świecące ściany. Część korytarzy pokryta jest białawym nalotem, który w oświetleniu fosforyzuje. Pomimo badań nie udało się wyjaśnić przyczyn tego zjawiska.
Atrakcje wewnątrz
