Barokowy kościół św. Ignacego Loyoli na Nowym Mieście należy do najstarszych barokowych budynków w Pradze. Kościół ten jest świątynią zakonu jezuitów. Wnętrza zdobią malowidła, sztukaterie i posągi jezuitów i czeskich świętych. Na szczycie fasady kościoła znajduje się pomnik św. Ignacego Loyoli.
Kościół św. Ignacego Loyoli został wybudowany w drugiej połowie XVII wieku na miejscu kilku wcześniejszych średniowiecznych domów. Architektem i projektantem świątyni był Carlo Lurago, wzorował się na głównym rzymskim kościele jezuitów Il Gesù, który stanowił model i przykład dla wielu świątyń barokowych.
Malowidła wewnątrz kościoła wykonał Jan Jiří Heintsch, natomiast dekoracje rzeźbiarskie są autorstwa Matěja Václava Jäckel, którego twórczość znana jest głównie z mostu Karola. Ciekawostką jest rzeźba św. Ignacego Loyoli z aureolą, która w tamtych czasach stanowiła wielkie zaskoczenie, gdyż aureola zarezerwowana była tylko dla postaci Jezusa Chrystusa i Matki Boskiej.