Katedra Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Varaždinie jest główną świątynią rzymskokatolickiej diecezji w tym mieście. Budowla ta jest powszechnie uznawana za najważniejszy przykład wczesnobarokowej architektury sakralnej w północnej Chorwacji.
Katedra w Varaždinie to kościół jednonawowy, posiadający jedną wieżę. Świątynia powstała dzięki nakładom finansowym hrabiego Gašpara Draškovicia, a autorem projektu był jezuita Juraj Matota. Budowa głównej części gmachu trwała od 1642 do 1646 roku, a wieża z dzwonnicą została dobudowana trzydzieści lat później.
Kościół pierwotnie należał do zakonu jezuitów, a po rozwiązaniu zakonu w 1773 roku przeszedł w ręce paulinów. Piętnaście lat później kościół został zsekularyzowany i przez kolejną dekadę był wykorzystywany przez wojsko jako stodoła. W 1797 roku został ponownie konsekrowany i od tego czasu nieprzerwanie działa jako rzymskokatolicka świątynia.