Wieża Minčeta jest najwyższym punktem systemu fortyfikacji Dubrownika. Powstała w 1319 r. według projektu miejscowego architekta Ničifora Ranjina i przez następne sto lat chroniła skutecznie północną cześć miasta. W 1453 r., pod wpływem grożącej inwazji tureckiej, sprowadzono słynnego architekta z Florencji, Michelozzo di Bartolommeo (zw. Michelozzo Michelozzi), który obudował czworokątną wieżę nadając jej formę rotundy. Grubość nowego muru wynosiła 6 m i była nie do pokonania dla artylerii tamtego okresu.
Florentczyk nie dokończył budowy wieży – opuścił Dubrownik w 1464 r. po tym, gdy władze miasta odrzuciły jego projekt przebudowy Pałacu Rektorów. Kontynuację prac powierzono Jurajowi z Dalmacji. To jemu budowla zawdzięcza wieńczący ją krenelaż – charakterystyczną koronę, która nie posiadała istotnych walorów obronnych, ale nadała budowli niepowtarzalną formę.
W czasach swojej świetności fort w Wieży Minčeta dysponował dziewięcioma działami. Znajdowała się wśród nich także potężna armata odlana przez Iwana Krstitelja Rabljanina, słynnego puszkarza, którego armaty kupowane były do Włoch i Hiszpanii. Zasłynął też jako twórca dzwonów – jeden z nich znajduje się do dzisiaj na dubrownickiej wieży zegarowej.
Atrakcje wewnątrz
