Wielka Fontanna Onofria, nazywana też Wielką Studnią Onofria została zaprojektowana i zbudowana w 1438 r. przez pochodzącego z Neapolu architekta Onofrio Giordano della Cava, któremu Dubrownik zawdzięcza system miejskich wodociągów. Fontanna znajduje się w centrum starego miasta, opodal Bramy Pile na dziedzińcu Klasztoru Klarysek. Budynek w kształcie rotundy posiada 16 kamiennych maszkaronów, z których gardeł wylewa się źródlana woda.
Pierwotnie studnia była bogato zdobiona, jednak po katastrofalnym trzęsieniu ziemi w 1667 r. przywrócono jej funkcje użytkowe, ale nie odtworzono zdobień. Była ona częścią zbudowanego w pierwszej połowie XV w. systemu miejskich wodociągów, składającego się z Wielkiej i Małej Fontanny Onofria oraz wielu małych fontann rozrzuconych po terenie całego miasta.
Przed powstaniem wodociągów jednym z głównych sposobów pozyskiwania wody pitnej w Dubrowniku było zbieranie deszczówki, którą zbierano w kamiennych cysternach. W okresach suszy wodę dostarczano statkami ze źródła w Milini. Dzięki projektowi Onofrio della Cava woda popłynęła do miasta z odległych o 12 km źródeł rzeki Dubrovački. Architekt wykorzystał naturalny spadek terenu, co do dziś pozwala korzystać z wody bez pomocy pomp.
Atrakcje wewnątrz
