Obszar Starego Portu wyznaczają dwa falochrony: Porporela, wychodzący w głąb morza przed Twierdzą św. Jana oraz Kaše, przebiegający prostopadle do portu. Przed powstaniem falochronu Kaše na noc port zamykano przed obcymi statkami łańcuchem łączącym Twierdzę św. Jana i Wieżę św. Łukasza. Obecnie w porcie cumują prywatne łodzie, statki wycieczkowe oraz promy regularnej linii na wyspę Lokrum.
W okresie istnienia Republiki Dubrownik (1358-1809) port był miejscem intensywnej wymiany handlowej. W połowie XVI w. flota Dubrownika liczyła blisko 200 dużych statków, wartych łącznie 700 tys. dukatów. W XVIII w. Dubrownik miał swoje przedstawicielstwa handlowe w 80 miastach świata, a jego flota liczyła ponad 600 jednostek żaglowych, z czego jedna trzecia pływała po wodach międzynarodowych. Kres potędze morskiej militarnej i ekonomicznej Dubrownika położyły dopiero decyzje Napoleona, który pozbawiły miasto suwerenności.
Republika Dubrownik miała własną stocznię, słynącą z żaglowców o prostej, mocnej konstrukcji. Powstawały one w zachowanym do dziś budynku Arsenału. Na czas budowy statku dok był zamurowywany ceglaną ścianą, by chronić tajemnice miejscowych szkutników. Ścianę rozbierano dopiero wtedy, gdy gotowy statek mógł wypłynąć w morze. Obecnie w Arsenale mieści się ekskluzywna restauracja, której wnętrza stylizowane są na dawne pomieszczenia stoczniowe.
Atrakcje wewnątrz
