Malownicza wioska, będąca obecnie rezerwatem archeologiczno-historycznym, została założona w XVI w. Wpisano ją na listę Światowego Dziedzictwa UNESCO. Znajduje się w niej ponad sto zabytkowych, w większości odrestaurowanych domów o charakterystycznej, regionalnej architekturze, reprezentującej tzw. bułgarski renesans.
Domy są kryte kamiennymi płytami i mają głęboko kryte werandy. Większość z nich jest dwupiętrowa - na piętrze znajdują się zazwyczaj pomieszczenia mieszkalne, a na parterze różnego rodzaju warsztaty. Poza domami można tu obejrzeć tradycyjną tawernę, stojącą w centrum osady, oraz kuźnię. W gmachu dawnej szkoły, pochodzącym z 1872 r., poza salami lekcyjnymi mieści się niewielka galeria sztuki oraz biblioteka.
We wsi regularnie odbywają się tu inscenizacje i rekonstrukcje historyczne. Można wówczas obejrzeć tradycyjne zwyczaje i obrzędy, a także pokazy rzemiosła.