Sint-Baafskathedraal, czyli Katedra św. Bawona (589-654), to świątynia, której początki sięgają X w. To tutaj otrzymał chrzest Karol V, cesarz rzymski w latach 1519–1556. Katedra słynie z Ołtarza Gandawskiego (1432 r.), autorstwa braci Huberta i Jana van Eycków. Znajduje się w niej także obraz Petera Paula Rubensa, przedstawiający przybycie św. Bawo do klasztoru w Gandawie.
W miejscu dzisiejszej katedry pierwotnie znajdowała się drewniana kaplica św. Jana Chrzciciela. W poł. XII w. zastąpiono ją kościołem w stylu romańskim, po którym do dzisiaj, w krypcie katedry, zachowały się fragmenty murów zdobionych freskami. Budowa obecnej, gotyckiej katedry rozpoczęła się w początkach XIV w. W latach 1462–1538 powstała imponująca, wysoka na ponad 80 m wieża. Obecną formę katedra uzyskała w 1569 r.
Wnętrze katedry poważnie ucierpiało w II poł. XVI w. w wyniku rewolty ikonoklastów, w czasie której zwolennicy reformacji niszczyli kościoły. Obecne wyposażenie jest w większości barokowe.