Zabytkowa rezydencja w stylu Art Deco została zbudowana w latach 1930-34 według projektu szwajcarskiego architekta Michele Polaka. Obecnie mieści się w niej Centrum Sztuki i Dialogu między kulturami Wschodu i Zachodu. Regularnie odbywają się tu wystawy dzieł sztuki, koncerty, sympozja i konferencje.
Fasada rezydencji jest pokryta z każdej ze stron polerowanym granitem. Z jednej strony przylega do niej otoczony pergolą basen. Do wystroju wnętrza zastosowano bogactwo materiałów, w tym szkło, brąz oraz różne odmiany marmuru i drewna, jak drzewo różane, orzech i wenezuelską manilkarę.
Budynek został zbudowany dla barona Louisa Empaina. Początkowo miał pełnić rolę prywatnej willi, ale już w 1937 r. właściciel przekazał ją władzom państwowym w charakterze muzeum. Po II Wojnie Światowej belgijski minister Paul-Henri Spaak przekazał rezydencję władzom ZSRR, które zwróciły ją dopiero w latach 60.
Atrakcje wewnątrz
