Sint-Martinuskerk, czyli kościół św. Marcina wzmiankowany jest w źródłach w 1183 r., gdy w tym miejscu znajdowała się niewielka świątynia romańska lub gotycka. Budowa istniejącego dzisiaj kościoła w stylu późnego gotyku brabanckiego rozpoczęła się w 1480 r. i trwała przez następne 180 lat. We wnętrzu świątyni znajduje się wiele unikatowych dzieł sztuki, w tym dwa obrazy Petera Paula Rubensa: „The Pestlijders” („Zadżumieni”) oraz wyobrażenie powołania św. Rocha na patrona ofiar dżumy.
W Sint-Martinuskerk pochowano Dirka Martensa (1446-1534), pierwszego belgijskiego drukarza. Jego pomnik znajduje się na Grote Markt, opodal kościoła. Najbardziej wystawnym nagrobkiem w kościele św. Marcina jest sarkofag rycerza Gheraerdta du Boscha (zmarł w 1561 r.) i jego żony Isabeau Lotin.
W 1655 r. architekt Tobias Oosterlinck zaprojektował i podpisał plany budowy gotyckiej wieży, która miała stanąć od strony Grote Markt. Zamysłem Oosterlincka było wzniesienie najwyższej wieży w całej Belgii. Plany te nie zostały zrealizowane z powodu braku funduszy.