Romańska Bazylika Najświętszej Maryi Panny i św. Donata powstała podczas pierwszej fali osadnictwa na należącej do Wenecji wyspie Murano w VII wieku. Wybudowano ją w całości z cegły, strop jest drewniany, a posadzkę pokrywa mozaika z 1140 roku. W kościele można zobaczyć wiele dzieł sztuki jak na przykład poliptyk Zaśnięcie Najświętszej Maryi Panny datowany na XIV wiek, XII- wieczną mozaikę bizantyjską, figurę Matki Bożej modlącej się, XIV-wieczne freski przedstawiające Ewangelistów pędzla Nicolo di Pietro, drewnianą ikonę św. Donata z XIV wieku, stworzoną prawdopodobne przez Paolo Veneziano oraz Madonnę z Dzieciątkiem na tronie autorstwa Lazzara Bastianiego.
Kościół pierwotnie został poświęcony Maryi Pannie, ale w XII wieku po przywiezieniu do świątyni przez dożę Demenica Michiela szczątków św. Donata oraz kości pokonanego wedle legendy przez niego smoka, świątynia została dedykowana również św. Donatowi. Kościół był przebudowywany w XII wieku. W nadanej wtedy formie zachował się do czasów współczesnych. W XVIII wieku przeprowadzono modernizację wnętrza do stylu barokowego.
Atrakcje wewnątrz
