Bazylika San Giorgio Maggiore to kościół opactwa benedyktyńskiego zlokalizowany na wyspie San Giorgio. Został zbudowany według projektu wybitnego włoskiego architekta, Andrea Palladio w latach 1566-1610 i jest uważany za jeden z piękniejszych budynków sakralnych w mieście. Renesansowa świątynię wzniesiono na planie krzyża łacińskiego i ozdobiono fasadą z białego marmuru. We wnętrzu można podziwiać dwa duże obrazy wybitnego weneckiego malarza Jacopo Tintoretto: „Ostatnia wieczerza” i „Zbieranie manny na pustyni” oraz dzieła Sebastiano Ricci i Jacopo Bassano.
Benedyktyni przybyli na wyspę w 982 roku i założyli tam klasztor, który bardzo długo był jednym z ważniejszych ośrodków tego zakonu we Włoszech. Na początku XIX wieku budynek został prawie doszczętnie ograbiony przez wojska napoleońskie i w 1806 roku zakonnicy byli zmuszeni opuścić wyspę San Giorgio.