Słynny Domus Aurea, czyli Złoty Dom, to pałac cesarza Nerona w Rzymie. Został zaprojektowany przez architektów Sewerusa i Celera. Cały kompleks wzorowany był na zabudowie miejskiej willi i zajmował obszar około 100 ha. Do czasów współczesnych przetrwały jedynie starożytne opisy oraz ruiny budowli odnalezione w wyniku prac wykopaliskowych. Dekoracje Złotego Domu wzbogacały złocenia oraz inkrustacje z pasty szklanej, a także sztukaterie. Ściany i posadzki zdobiły liczne mozaiki, jedna z nich została nawet umieszczona na suficie.
Złoty Dom nigdy nie został w pełni wykończony. Budowa trwała krótko, prace prowadzono w latach 64-68 n.e. Po śmierci Nerona w ukończonej części pałacu mieszkali Wespazjan i Tytus. Po pożarze w 104 r. wybudowano tu termy Trajana, a część Domus Aurea przebudowano i zaadaptowano na świątynię Wenery i Romy. Pierwsze prace wykopaliskowe prowadzono tu już w okresie renesansu.
Atrakcje wewnątrz
