Willa Liwii została zbudowana w I wieku p.n.e. dla żony cesarza Oktawiana Augusta, Liwii Druzylii. Rezydencja składała się z naziemnych tarasów oraz podziemnych sal. Ruiny budynku zostały odsłonięte w trakcie przeprowadzonych prac wykopaliskowych w II poł. XIX wieku. Sławę willi przyniosły unikalne odkrycia archeologiczne: marmurowy posąg Augusta z Prima Porta oraz zjawiskowy fresk przedstawiający pejzaże z drzewami i ptakami zaliczany do drugiego stylu pompejańskiego.
W czasach starożytnych willa słynęła z gaju laurowego oraz hodowli kur o białym umaszczeniu. Legenda głosi, że pewnego dnia na kolana cesarzowej Liwii orzeł upuścił białego kurczaka z gałązką laurową w dziobie. Wróżbici nakazali kobiecie zasadzić laur oraz zachować ptaka. Z powstałego gaju wycinane były święte wieńce laurowe cesarzy, natomiast hodowla przyczyniła się do nadania rezydencji nazwy 'Villa ad gallinas albas'.
Posąg Augusta z Prima Porta obecnie znajduje się w Muzeach Watykańskich. Jego głowa była wzorem dla innych portretów władcy. Natomiast wyjątkowy fresk został zdjęty ze ścian rezydencji w II poł. XX wieku i przeniesiony do Muzeum Narodowego w Rzymie.
Atrakcje wewnątrz
