Świątynia Antonina i Faustyny została wzniesiona w II wieku na polecenie cesarza Antonina Piusa. Mieszcząca się w północnej części Forum Romanum budowla poświęcona była zmarłej żonie władcy – Faustynie Starszej. Cechą rozpoznawczą budynku są wykonane z zielonego marmuru zwanego cipollino kolumny korynckie o wysokości ponad 17 metrów. Fryz zdobiony motywami gryfów i kandelabrów oraz pozostałe oryginalnie zachowane elementy urzekną nie tylko miłośników sztuki starożytnej.
Po śmierci Antonina Piusa jego następca, cesarz Marek Aureliusz, zadedykował świątynię również byłemu władcy.
W XI wieku obiekt został przekształcony w kościół San Lorenzo di Miranda, gdyż sądzono, że na tym terenie św. Wawrzyniec został skazany na śmierć. Dobudowane w XV wieku boczne kaplice zostały wyburzone w 1536 roku na rozkaz papieża Pawła III. Powodem była wizyta cesarza Karola V. W XVII wieku wnętrze świątyni poddano całkowitej przebudowie oraz wzniesiono barokową fasadę według projektu Orazio Torrianiego.
Atrakcje wewnątrz
