Świątynia Eskulapa
Nazwa lokalna: Tempio di Esculapio
Temple of Asclepius to ruiny starożytnej rzymskiej świątyni Asklepiosa, greckiego boga sztuki lekarskiej, na Wyspie Tyberyjskiej. Została wybudowana między 293 a 290 r. p. n. e. po ataku plagi dżumy na Rzym w 293 r. p. n. e.
Środek wyspy wyznaczał usytuowany przed świątynią obelisk, przypominający maszt. Wzdłuż krawędzi umieszczano bloki trawertynu, aby wyglądały jak dziób i rufa.
Świątynia boga medycyny została zniszczona w okresie średniowiecza i już w 1000 r. na jej fundamentach została zbudowana Bazylika św. Bartłomieja na zlecenie Ottona III. Średniowieczna studnia w pobliżu ołtarza kościoła wydaje się być taka sama jak ta, która służyła do czerpania wody dla chorych w okresie klasycznym, o czym wspomniał Sekstus Pompejusz Festus, gramatyk łaciński z II w. n. e.
Pozostałości świątyni - niektóre fragmenty obelisku znajdują się teraz w Neapolu i Monachium, a niektóre trawertynowe bloki zostały ponownie użyte w nowoczesnych budynkach na wyspie, w tym relief sztabowy Asklepiosa.