Pons Cestius jest to trójprzęsłowy kamienny most nad rzeką Tyber w Rzymie, łączący Wyspę Tyberyjską z Zatybrzem. Jest to pierwszy most, który dotarł na wyspę z prawego brzegu Tybru.
Oryginalna wersja tego mostu została zbudowana pomiędzy 62 a 27 p.n.e. Była to budowla o długości 48 m i 8,20 m szerokości, składająca się z centralnego przęsła o rozpiętości 23,65 m i dwóch mniejszych bocznych przęseł o rozpiętości 5,80 m. Most wzniesiono z tufu i peperynu okładanych trawertynem.
W IV wieku Pons Cestius został przebudowany przez cesarzy Walentyniana I, Valensa oraz Gracjana.Podczas budowy murów wzdłuż nabrzeża rzeki w latach 1888-1892 oraz poszerzenia się kanału zachodniego z 48 do 76 metrów, starożytni most stał się za krótki i musiał zostać zburzony. W jego miejsce zbudowano nowy most, z trzema dużymi łukami, zachowując centralny łuk, w którym użyto około 2/3 oryginalnego materiału. Po przebudowie most liczy obecnie 80,40 m długości.
Atrakcje wewnątrz
